Door Edwin Gitsels/Biografiebureau Dit is je leven
Het afgelopen jaar heb ik me in het kader van het opzetten van mijn biografiebureau Ditisjeleven.nl verdiept in het opzetten van een nieuwe business. Alle coaches en handboeken zijn het over één ding eens: bepaal eerst waaróm je doet wat je doet. Waarom dat belangrijk is, lees je in de klassieker van Simon Sinek: Start with why. Ik denk dat dat geldt voor elk project, voor elke onderneming, voor alles waar je je tanden in wilt zetten en je met hart en ziel op wilt storten. Dus ook voor het schrijven van je autobiografie.
Waarom doen we wat we doen? Leren om je in deze vraag te verdiepen kan de geheimen van inspirerend zakendoen ontgrendelen. Je “waarom” is de brandstof voor je bevlogenheid en inspiratie. Het geeft je vleugels in alles wat je onderneemt. Niet alleen zakelijk, maar ook persoonlijk. En wat is er persoonlijker dan een autobiografie? Om je te helpen vaststellen wat jouw “waarom” is, volgt hier een lijstje met 18 redenen om je levensverhaal vast te leggen.
1/Je staat voor een belangrijke, misschien wel levensveranderende beslissing. Je baan opzeggen en voor jezelf beginnen. Een camping beginnen in Roemenië. Een sabbatical nemen om eindelijk die thriller die al jaren in je hoofd zit te gaan schrijven. Een wereldreis maken. Scheiden. Dan kan het heel nuttig zijn om op een rijtje te zetten hoe je leven tot op heden is verlopen. Hoe het een uit het ander is voortgekomen. Connecting the dots, zoals dat heet.
JOUW VERHAAL KAN EEN VERSCHIL MAKEN IN DE WERELD
2/Je ziet dat je (klein)kinderen worden geconfronteerd met dezelfde zaken als jijzelf vroeger, en je wilt ze graag jouw levenslessen doorgeven. ‘Luister naar je hart, niet naar anderen.’ ‘Durf de teugels los te laten, perfectionisme maakt ziek.’ ‘Wees niet bang om te falen. Elke fout is een stap dichter bij je doel.’ Vul zelf maar in.
3/Je hebt ontdekt dat jouw persoonlijke geschiedenis kan helpen om jezelf en anderen meer succes te brengen, maar je zoekt een manier waarop je dat gestalte kan geven.
4/Je hoofd voelt als een zolder vol spullen die je heel graag eens lekker op wilt ruimen, maar je weet niet waar je moet beginnen.
5/Je wilt de balans van je leven opmaken. Er eens rustig voor gaan zitten om te overdenken en te noteren wat er allemaal is gebeurd.
6/Je wilt een verschil maken in de wereld. En je hebt een verhaal te vertellen waarmee je dat wil bewerkstelligen.
JE BENT BANG OM VERGETEN TE WORDEN
7/ Je wilt je beter voelen over jezelf, trots ervaren op je verworvenheden. Het gebeurt maar al te vaak dat we zelf niet in de gaten hebben wat we in ons mars hebben, welke bijzondere talenten we ons eigen gemaakt hebben. Breng je autobiografie naar buiten en je zult verbaasd staan over de bewondering en de bijval die je krijgt.
8/Je wilt je bewuster worden van je identiteit. Wie ben je nou echt? ‘Ik ben Steef’ of ‘ik ben Merel’: nee, dat is je naam. ‘Ik ben fysiotherapeut’ of ‘ik ben musicus’: nee, dat is je beroep. ‘Ik ben vader, dochter, partner van…’ nee, dat is je rol in verhouding tot anderen. ‘Ik ben mijn lichaam.’ Ja, echt? En als je je armen, benen, zelfs je romp weg zou halen, ben je dan niet meer ‘jij’? Wat maakt nou precies uit wie je bent? Toch de optelsom van alles wat je in je leven hebt gedaan, gezegd, ervaren?
Het schrijven van je autobiografie brengt orde in je leven
9/Je bent op zoek naar zingeving en/of verdieping in je leven. Jouw verhaal is geen Facebook tijdlijn, het is veel meer dan dat.
10/Je hebt moeite met de oppervlakkigheid van onze maatschappij, of van jouw directe omgeving.
11/Je hebt het gevoel dat gesprekken nooit over echte gevoelens gaan, over waar het echt om draait in het leven.
12/Je bent bang dat je een paar jaar na je dood grotendeels vergeten bent, dat niemand meer weet hoe je was, hoe je praatte, waar je voor stond en in geloofde, hoe je stem klonk, wat je lievelingseten was, wat een prachtige verhalen je kon vertellen, hoe je anderen kon troosten, hoe goed je kon luisteren.
JE BENT JE STEEDS MEER VAN BEWUST DAT JE NIET EEUWIG BLIJFT LEVEN
13/Je hebt een zware periode achter de rug die je (symbolisch) af wilt sluiten.
14/Je hebt moeite met hoe de wereld verandert en je wilt een uitgebreid beeld schetsen van een tijd die nooit meer terugkomt.
15/Je bent ziek en je wordt niet meer beter. Je tijd is beperkt en je bent je meer dan ooit bewust van de eindigheid van het leven.
16/Je verbaast je er de laatste tijd steeds vaker over hoe weinig je eigenlijk over je ouders weet, terwijl ze er niet meer zijn om dingen aan ze te kunnen vragen. En je wilt niet dat jouw kinderen hetzelfde overkomt later.
17/En als je ouders er wel nog zijn, besef je je de laatste tijd steeds vaker dat het zomaar ineens voorbij kan zijn.
18/Je houdt enorm van schrijven en er is geen onderwerp dat dichterbij je ligt dan je eigen levensverhaal.
Welke reden ook op jou van toepassing is, als je maar bewust bent van het waarom van je autobiografie. Dat zal je enorm helpen, want dat is de fundering van het hele proces. Zet ‘m op en geniet ervan!
Wil je meer weten over het schrijven van je autobiografie? Neem dan nu contact met me op!
bij de laatste jaren van je leven. Als we geen spannende dingen meer verwachten en van achter de geraniums kunnen terugkijken op een al dan niet welbesteed bestaan. Dat is een misvatting. Twee zeer succesvolle biografieën van de laatste jaren zijn die van voetballeeuwin Lieke Martens en vlogster Monica Geuze. Lieke was 25 toen ze haar boek schreef, Monica pas 22. Nu gaat het er niet om dat we alelmaal een bestseller moeten scoren, maar het geeft aan dat je al op 
jonge leeftijd een levensverhaal waard bent. Ook als je geen bekende persoon bent. Er zijn twee voordelen van een biografie op jonge leeftijd. 1/ Je kunt je ouders er een groot plezier mee doen. (De gangbare opvatting is: een biografie is voor (klein)kinderen. Andersom kan net zo goed!) 2/ Je kunt over 10 of 20 jaar teruglezen hoe je vroegere ik naar het leven keek. Zo kun je zien welke ontwikkelingen je hebt doorgemaakt. Uiterst leerzaam èn vermakelijk!
De beroemde Britse schrijver Anthony Trollope (1815-1882) schreef 65 boeken en twee toneelstukken, en daarnaast nog een stapel korte verhalen, artikelen en brieven. Zijn geheim? Hij mat zijn voortgang in brokjes van een kwartier. Hij nam als doel voor ogen om elke 15 minuten 250 woorden te schrijven. En dat drie uur per dag. Elk kwartier had hij de voldoening van ‘weer 250 woorden af.’ Met als dagelijks resultaat 3 uur x 4 kwartier x 250 woorden = 3000 woorden.
Het zijn allemaal keuzes. Een van de mooiste quotes die ik ken is van mijn naamgenoot de Engelse dichter Edwin Markham. Hij schreef: ‘Keuzes zijn de scharnieren van het lot.’ In het kader van dit onderwerp heeft dat zelfs een dubbele betekenis. Niet alleen de keuzes over wat je wel of niet in je levensverhaal opneemt, ook de keuzes die je in je leven hebt gemaakt bepalen in hoge mate het eindresultaat. Je zou bijvoorbeeld ook een biografie kunnen schrijven die geheel bestaat uit die momenten in je leven dat je voor een belangrijke keuze stond. Wel of niet trouwen, wel of niet scheiden, wel of niet emigreren, wel of niet ontslag nemen en voor jezelf beginnen, enzovoort.
Zo geschiedde. Inmiddels is het boek voor de helft klaar. Ellen was allang opgegeven, maar ze is ijzersterk. Het gaat nog steeds redelijk goed met haar. Zij heeft vier kleinkinderen, de oudste is acht jaar en ze zal dus nooit een volwassen gesprek met hen kunnen voeren. Maar zij heeft de behoefte om hen te vertellen wat zij allemaal heeft meegemaakt in haar leven. Door het werk van haar man heeft ze in drie verschillende werelddelen gewoond, gewerkt en geleefd. Ook haar verhalen over haar prille jeugd in de Tweede Wereldoorlog zijn zeer waardevol en indrukwekkend voor haar kleinkinderen.
De rest van het verhaal moet je zelf maar lezen, het boek is 
Maar in de 20e eeuw barstte de bom pas echt. Hoogwaardigheidsbekleders als Drees (Zestig jaar levenservaring), Troelstra (Gedenkschriften), Zijlstra (Per slot van rekening), en Wilhelmina (Eenzaam maar niet alleen) maakten de autobiografie tot een eerbiedwaardig genre. Schrijvers benutten hun eigen levenservaringen door er literaire hoogstandjes van te maken. Denk aan Eduard Douwes Dekker (Max Havelaar), Gerard Reve (De Avonden), Jan Wolkers (Terug naar Oegstgeest) en J.J. Voskuil (Het Bureau).
Mij maakt het niet uit hoe je het noemt, de waarde van het vastleggen van je levensverhaal is in alle gevallen hoog. Allereerst is het een manier om beter te leren begrijpen hoe de gebeurtenissen in je leven zich aaneengeregen hebben. ‘Connecting the dots’, zo noemde Steve ‘Apple’ Jobs het. Daarnaast is het voor kinderen en kleinkinderen een schitterend cadeau om het complete verhaal van hun (groot)ouders in de kast te hebben staan en iedere moment te kunnen herlezen.
